Jeszcze przed śniegami udało się - jak wiadomo - oszklić piękną rozetę na ścianie frontowej kościoła. Na tym tle dość nieciekawie prezentowały się dwa niewielkie, choć trzysegmentowe okna na tej samej ścianie. Przy czym efekt estetyczny może nie byłby tak istotny jak termiczny. Były to - niestety - pojedyncze szyby, które od czasu włączenia ogrzewania w kościele po prostu się "pociły": po nowo odmalowanych ścianach zaczęły spływać strużki wilgoci. Dlatego właśnie przed tygoniem, w sobotę dwaj panowie, nasi parafianie - wykorzystując odpady płyt poliwęglanowych, zastosowanych do ocieplenia okien witrażowych - ocieplili dodatkowo tę "dziurę termiczną", jaką stanowiły wspomniane okna z pojedynczymi szybami. Za wykonaną pracę składamy serdeczne Bóg zapłać.
   Teraz najmniej szczelną strefą termiczną są małe okienka u samego szczytu kościoła. Są one małe - to prawda, ale jest ich... sześćdziesiąt. Można by znów się posłużyć sprawdzonymi płytami z poliwęglanu, ale potrzebne by były trzy. Każda sześciometrowej długości. Nie licząc uszczelek i kształtowników do ich zamocowania potrzeba by na to ok. 2 tys. zł. W okresie zimowym, gdy trzeba ogrzewać i kościół, i plebanię z salkami, nie jest to możliwe. Więc czekamy.