We  środę pojawili się panowie stolarze z kompletem nowych drzwi świątynnych. Są one o wiele grubsze od poprzednich, gdyż zawierają wewnątrz piankę termoizolacyją. Ponadto są solidne, odporne na wypaczenia. Faktura ich jest zupełnie odmienna od poprzednich ze względów czysto praktycznych. Być może owe kasetony, zdobiące wcześniejsze drzwi, były ładniejsze, ale za to zupełnie niepraktyczne, bo w ich zagłębieniach gromadził się kurz, śnieg i woda, co sprzyjało ich szybszej destrukcji. Obecny wzór ma w sobie coś z dostojeństwa, właściwego świątyni. Ponadto obecne drzwi boczne są niższe, zostały ograniczone od góry atrapą, dzięki czemu zmniejszony zostanie ubytek ciepła ze świątyni w zimowe miesiące. To zresztą oczywiste, skoro zmniejszyła się powierzchnia wietrzenia, mniej powietrza będzie się wymieniać. Ponadto planowane jest zamontowanie na owych niższych, bocznych drzwiach, samozamykaczy, dzięki czemu unikniemy pozostawiania niedomkniętych drzwi, co jest szczególnie istotne zwłaszcza podczas chłodów.
   Plan jest też taki, aby zimą w ogóle nie otwierać głównych, środkowych drzwi, właśnie ze względów termicznych. Przez dwoje bocznych drzwi przewinie się tyle samo ludzi, co przez szeroko otwarte główne wejście, a ubytek ciepła będzie znacznie mniejszy.
   Do pełni szczęścia w nowych drzwiach brakuje jedynie klamek, które musiały być specjalnie do nich wykonane, choćby ze względu na grubość skrzydeł drzwiowych.