Tak naprawdę nowe są one częściowo. Chodzi o stoliki w dużej sali pod plebanią. Solidne nogi, pospawane przed laty przez zmarłego zbyt wcześnie pana Zdzisława są prawie niemożliwe do zniszczenia. Niestety bardziej podatne na destrukcję są blaty tychże stołów. Wykonane niemniej solidnie, z twardej płyty meblowej, padają jednak ofiarą działania nie tylko ołówków i długopisów, ale też cyrkli czy scyzoryków. Nie sposób bowiem inaczej wyjaśnić istnienia w nich dziur i rys. Problemem zasadniczym było obrywanie plastikowych obrzeży, które stopniowo powiększały degradację stołów. Tym razem, sprawdzony w bojach stolarz ekspresowo wykonał nowe blaty. Obecnie są one szare, nie jak dotąd drewnopodobne. Przyczyniło się to do rozjaśnienia pomieszczenia, a co najważniejsze: zyskały metalowe obrzeża - wydaje się, że niemożliwe do zniszczenia. Przy okazji dziękujemy panu, które owe blaty zamontował.